نارسایی و وزن کم هنگام تولد، مهمترین علل مرگ و میر نوزادان
تاریخ انتشار: ۲۲ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۴۴۵۳۱۷
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما استان خوزستان، دکتر شایسته شمی پور گفت: میزان مرگ و میر نوزادان و کودکان ۵۹-۱ ماهه از شاخصهای مهم توسعه بهداشتی محسوب میشود و بی تردید اولین قدم در راه کاهش میزان مرگ و میر و ارتقاء سطح این شاخص و شناسایی علل مرگ و میر آن است.
وی افزود: تردیدی نیست که آینده هر کشوری و حتی نوع بشر به سلامت کودکان بستگی دارد برای آنکه کودک، بزرگسالی سالم و توانا شود نیازمند برخورداری از غذای کافی، آب سالم، آموزش و مراقبتهای بهداشتی و شرایط امن زندگی دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
شمی پور با بیان اینکه ۲۸ روز اول زندگی «دوره نوزادی» آسیب پذیرترین زمان زندگی کودک است، ادامه داد: ۴۸ ساعت بلافاصله پس از تولد یک دوره حیاتی برای زنده ماندن نوزاد است و این زمانی است که مادر و کودک باید پیگیری شده و مراقبتهای پیشگیری و درمان را دریافت کند.
رئیس مرکز بهداشت غرب اهواز میگوید: نارسایی و وزن کم زمان تولد (LBW)، ثابتترین و مهمترین عامل تعیین کننده مرگ و میر نوزادی میباشد و از شایعترین علل مرگ و میر نوزادان بوده است.
وی با اشاره به اینکه در گروه سنی یک تا ۵۹ ماهه ناهنجاریهای مادرزادی و سوانح و حوادث از شایعترین علل مرگ است، اضافه کرد: انجام مراقبتهای پیش از بارداری، بارداری، حین زایمان و پس از آن تاثیر به سزایی در کاهش مرگ و میر نوزادان دارد.
وی گفت: همچنین آسیبهای ناشی از حوادث از علل اصلی معلولیت، ناهنجاریهای دائمی و مرگ در کودکان است و هر ساله تعداد زیادی از کودکان، حوادثی را تجربه میکنند، مکانهایی در خانه و خارج از آن وجود دارد که باوجود اینکه به چشم نمیآید، بالقوه برای کودک آسیب زا است.
شمی پور افزود: آسیبهای کودکان قابل پیشگیری هستند، اما در اغلب مناطق دنیا عامه مردم، سیاست گذاران و ارائه دهندگان خدمات بهداشتی و درمانی به آنها کم توجه هستند، اغلب اوقات پس از بروز آسیب به فکر پیشگیری میافتیم، درحالیکه پیشگیری از آسیب و حادثه باید به عنوان روشی مهم در زندگی به ویژه در مورد کودکان پذیرفته شود و همه آحاد جامعه نسبت به پیشگیری از آسیبهای کودکان مسئول هستند.
وی ادامه داد: همانگونه که محیطی ایمن، مطمئن و پایدار پیش نیاز جامعه سالم است، کودکان شایسته بیشترین سطح سلامتی و زندگی در محیطی ایمن هستند، پیشگیری از آسیبهای کودکان مسئولیت بزرگی است که نیازمند تعهد و مشارکت کامل مجموعه گستردهای شامل؛ دولت، سازمانهای ملی و بین المللی، خانوادهها و حتی کودکان است. آسیبهای کودکان باید از اولویتهای اساسی سلامت همگانی باشند.
این مقام مسئول ادامه داد: در میان کودکان یک تا ۴۱ سال، غرق شدگی علت اصلی مرگ ناشی از آسیب است و بعد از آن تصادفات جادهای و سوختگی قرار دارد و این ۳ علت حدود دو سوم مرگهای این گروه سنی را تشکیل میدهند.
شمی پور اضافه کرد: در بررسیهای انجام شده به این نتیجه رسیده اند که هزینه استراتژیهای سلامت همگانی برای پیشگیری از آسیبهای کودکان همواره کمتر از هزینههای ناشی از عواقب آسیب است.
وی میگوید: انطباق محیط زندگی کودک با ویژگیهای خاص کودکان و اعمال استانداردهای ایمنی در طراحی محصولات و محیط زندگی از راه کارهای موفق حفاظت کودکان در برابر آسیبها به حساب میآیند. اغلب اقدامات موفق مبتنی بر چندین سیاست و راه کار هم زمان مثل، قانون گذاری، اصلاح و بهبود شرایط محیطی و آموزش بوده است و با تأمین محیطهای فیزیکی و اجتماعی سالم در کاهش آسیبهای مهلک نقش مهمی داشته باشد.
شمی پور گفت: قانون گذاری میزان اقدامات پیشگیرانه را افزایش میدهد و میتواند آسیبهای دوران کودکی را در چندین حوزه کاهش دهد و تطابق مداخلات با برنامههای محلی اثربخشی آنها را افزایش میدهد، توسعه اطلاعات مبتنی بر شواهد، ایجاد کمیت پایش و ارزشیابی، برنامه ریزی و قانون گذاری برای ایمن سازی محیط ها، آموزش اصول ایمنی به کارکنان و دست اندرکاران مراکز و آژانسهای مختلف امدادی و اجتماعی و اعمال مدیریت شورایی را از عوامل موثر در کاهش بروز سوانح و حوادث عنوان کرد.
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
کلیدواژه: مرگ نوزاد سلامت نوزاد مرگ و میر نوزادان آسیب های کودکان پیشگیری از آسیب آسیب ها علل مرگ
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۴۵۳۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دومینوی آسیب
علاقه به استفاده از لوازمآرایش توسط کودکان بهویژه دختران زیر ۷ سال از جمله نگرانیهای بسیاری از خانوادههاست و مشکل اصلی زمانی پیش میآید که والدین نمیدانند در مقابل این خواسته و کنجکاوی فرزندشان چه پاسخی بدهند و چطور با او و خواستهاش برخورد کنند.
به گزارش ایسنا،روزنامه خراسان در گزارشی با این عنوان به ویدئوهای پربازدید آموزش میکاپ برای دختران زیر ۱۰ سال در شبکههایاجتماعی و آسیبهای آن برای کودکان از دیدگاه یک کارشناسارشد مشاوره توانبخشی پرداخته و نوشته است: امروزه جوامع بشری تغییراتاجتماعی و رشد فرهنگ مصرفی فزایندهای را تجربه میکنند که بخشی از آن به زیباسازی چهره و بدن افراد برمیگردد. در این حوزه آرایش صورت در بین دختران جوان عمومیت و رواج زیادی یافته است بهویژه که سن آرایش پایینتر آمده و گاهی شاهد کودکان کم سنوسالی هستیم که در مجالس و مهمانیها نه تنها چهره خود را آرایش میکنند بلکه آموزش آن را در اختیار کاربران زیادی در فضای مجازی قرار میدهند.
علاقه به استفاده از لوازمآرایش توسط کودکان بهویژه دختران زیر ۷ سال از جمله نگرانیهای بسیاری از خانوادههاست و مشکل اصلی زمانی پیش میآید که والدین نمیدانند در مقابل این خواسته و کنجکاوی فرزندشان چه پاسخی بدهند و چطور با او و خواستهاش برخورد کنند. در ادامه، نکاتی در همین باره مطرح خواهد شد.
اصلیترین علل علاقه دختربچهها به آرایش
ابتدا باید علت علاقه کودک به این امر را جویا شویم. شاید بخش اعظمی از توجه کودکان به لوازم آرایشی ناشی از کنجکاوی آنها برای کشف محیط پیرامونشان باشد. همچنین کودکان در انتهای سالهای ۵ و ۶ سالگی نسبت به تفاوتهای جنسیتی خود با افراد بالغ حساستر شده و کنجکاویهای جنسی آنها در حال شکلگیری است. بنابراین در صورت دیدن منظره آرایش کردن اطرافیان خود به این مسئله حساس شده و کنجکاوی و علاقه بیشتری را نشان میدهند. شایان ذکر است که این توجه مختص کودکانه دختر نبوده بلکه پسران هم نسبت به این امر کنجکاوی و علاقه نشان میدهند اما بسیاری از متخصصان منع کودک را از این امر اشتباه میدانند و معتقدند ممانعت در برابر خواستهها و علائق در دوران کودکی منجر به افزایش فزاینده آن در دوره نوجوانی و بزرگ سالی خواهد شد. تقلید از بزرگ ترها، حس کنجکاوی، تشویق کودک به آرایشکردن از علل مهم علاقه کودک به آراستن چهره خود است.
اهمیت فراوان اولین واکنش والدین
این که اولین بار چگونه با این علاقه کودک برخورد شود بسیار مهم است، بنابراین اولین برخوردهای والدین نباید ایجاد تنش کند و او را نسبت به این امر کنجکاوتر کند. به جای هیجانی کردن فضا و ایجاد تنش و کشمکش، بدون تندرویهای بیمورد باید از لجبازیها و کنجکاویهای کودک بکاهیم و از عوارض آرایشکردن کودک پیشگیری کنیم.
پیامدهای تلخ آرایشکردن کودکان
از مهمترین پیامدهای آرایش کردن کودکان میتوان به این موارد اشاره کرد:
۱- آرایش کودک بهتدریج عزتنفس و اعتمادبهنفس او را کاهش میدهد چراکه پس از مدتی که به آرایشکردن عادت کند، نسبت به چهره واقعی خود احساس خوبی نخواهد داشت و بدون آرایش در محیط بیرون حاضر نخواهد شد.
۲- مواد آرایشی به دلیل وجود مواد شیمیایی ممکن است تاثیراتی در بیش فعالی کودکان بگذارد.
۳- آرایش کردن میتواند منجربه خود بزرگبینی و غرور کاذب کودک شود.
۴-کودک وقتی را که میبایست صرف بازی کند به آرایش کردن میپردازد.
۵- ذهن کودک درگیر مقایسه خود با بزرگ سالان میشود و از گروه هم سال فاصله میگیرد و باعث تنها ماندن وی میشود.
۶- موجب تمایل به تغییرات چهره و عمل زیبایی در بزرگ سالی خواهد شد.
۷-آرایش کردن منجر به داشتن الگویی نامناسب در ذهن کودک خواهد بود.
۸- پوست کودکان لطیف و حساس بوده؛ بنابراین لوازم آرایش ممکن است عوارض جانبی زیادی را برای آنها ایجاد کند.
راهکارهای پیشگیری از ترغیب دختربچهها به آرایش
۱- تا حد امکان در مقابل کودکان آرایش نکنید و تا سن معینی آنها را به آرایشگاههای بزرگسالان نبرید.
۲- لوازم آرایش خود را از دسترس کودکان دور نگه دارید.
۳- کودک را با خود به مراکز خرید لوازم آرایش نبرید چراکه تماشای رنگهای متنوع در مراکز فروش جذابیت لوازمآرایشی را برای کودک افزایش میدهد.
۴- در حضور کودک در مورد چهرهآرایی و آرایش کردن کمتر صحبت کنید و از تماشای فیلمهایی با تصاویری در این مورد خودداری کنید.
۵- در صورت مشاهده استفاده از لوازم آرایش توسط کودک یا درخواست او برای این کار به هیچ عنوان واکنش شدید از خود نشان ندهید، زیرا این کار ممکن است کنجکاوی و لجبازی یا علاقه او را تشدید کند.
۶- با توجه به سن کودک به او بفهمانیم که آرایش کردن مناسب او نبوده و ممکن است به سلامت او آسیب برساند.
۷- به او بگویید که این کار مختص بزرگسالان است و دنیای زیبای کودکی را برای وی جذابتر کنید.
۸- اگر نتوانستید با ملایمت او را منصرف کنید به او اجازه دهید یک بار آن هم در مقادیر کم این کار را انجام دهد ولی حتماً از وسایلی استفاده کند که بیخطر بوده و از حداقل مواد شیمیایی تشکیل شده باشد.
۹- از چهره آرایش کرده او ابراز خوشحالی و رضایت نکنید و باعث نشوید که به این نتیجه برسد که من زشتم و مادر و پدر وقتی آرایش دارم بیشتر مرا دوست دارند و من زیباتر به نظر میرسم.
انتهای پیام